امروز دو ویدیو دیدم از مجموعه دیجی کالا مگ که یک سریال در زمینه صنعت خودرو تولید کردند که با توجه به ورود دیجی کالا به صنعت خودرو این کار بسیار هوشمندانه و زیرکانه بود و بازاریابی محتوا بسیار عالی که انجام داده و افرادی رو که به خودرو علاقه دارن به دیجی کالا جذب می کنه و بازار خوبی برای محصولاتش از جمله لوازم جانبی خودرو و خود خودرو پیدا می کنه محتوای این ویدو برام جذاب بود

در قسمت اول مجموعه رینگ اسپرت به تحلیل محصول جدید رنو در ایران یعنی رنو تالیسمان پرداخته شده بود و در قسمت دوم و سوم که بسیار برای من جذاب بود داستان مردی به نام اضغر قندچی بود که موسس کارخانه ایران کاوه در ایران بود و به تولید ماشین های سنگین با کمترین امکانات پرداخته بود

قسمت اول آن مرد با ماک آمد بسیار جذاب و دیدنی بود داستان کار افرینی مردی به نام اصغر قندچی که با دست خالی در کارگاه کوچکی در طهران کامیون ماک تولید کرده است حتی به گفته دیگر افرادی که با ان ها مصاحبه شده بود کامیون های تولید شده در کارگاه اصغر قندچی از کامیون های شرکت ماک آمریکا نیز بهتر بوده و عملکرد انها متناسب با جاده های ایران درصد قابل توجهی تقویت شده بود

با شنیدن این داستان که چه گونه از کارگاهی کوچک به تاسیس کارخانه ایران کاوه و تولید درصد قابل توجهی از نیاز جاده های ایران منجر شده است به یاد تعریف کارافرینی افتاده ام این افراد در زمان خود کار افرینانی بودند که شاید خودشان نیز با این واژه آشنا نبودند ولی انها استاندارد های جدید ایجاد کردند ارزش افرینی کردند و شبانه روز کار می کردند و تعداد بسیار زیادی نیرو را به کار گرفته بودند

تا اینجای داستان فوق العاده زیبا بود برام یک فرد خود ساخته از صفر اغاز کرده از گاراژی کوچک به کارخانه ای بزرگ رسیده و حتی خودشان طرح می دهند و محصول تولید می کنند اما قسمت دوم قصه حالم رو گرفت و نزاشت که این داستان قشنگ و رویای از تلاش و موفقیت یک ایرانی ختم به خیر بشه

بعد از انقلاب برای لغو سفارشات از خارج کشور سفری به امریکا می کند و وقتی باز می گردد می بیند که تمام کارخانه تصرف شده است و همه چیز از بین رفته است

شاید اگر در جای بهتری بود این فرد که فقط در کارش ایجاد اختلال نمی کردند(حتی نیاز به حمایت هم ندارند این افراد فقط برایشان ایجاد مزاحمت نشود کافی است!) الان احتمالا این فرد یک برند جهانی خودرو داشت و خودرو های بسیار مدرن که به سراسر جهان صادر می کرد

بعد از دیدن این موارد نسبت ب مسیری که در پیش گرفته ام نا امید می شوم اما چاره ای نیست باید به سمت جلو حرکت کرد. ترجیح میدم بجنگم و زمین بخورم(یا بزنمم زمین)تا اینکه بکشم کنار و از ترس باختن بازی نکنم

در زیر این دو ویدیو رو برایتان اورده ام